In dieser beeindruckenden Darstellung erscheint Medea als eine kraftvolle, aber heilende Gestalt, eingehüllt in einen leuchtend roten Umhang, der eher Geborgenheit als Gefahr ausstrahlt. Ihr Profil, das sanft in Richtung eines Granatapfels geneigt ist, erinnert an antike Wandmalereien, wo Götter und mythische Figuren in klaren, ruhigen Linien eingefangen wurden. Der Granatapfel, Symbol für Leben und Fruchtbarkeit, betont ihre Rolle als eine Hüterin des Lebenszyklus, die zwischen den Welten von Heilung und Weisheit wandelt.
Der rote Mantel, der sich um ihren Körper legt, vermittelt Wärme und Schutz, während der tiefblaue Hintergrund eine ruhige, friedvolle Atmosphäre schafft. Ihre Bewegungen, leicht und anmutig wie in einem stillen Tanz, strahlen Sanftmut und Wohlwollen aus. Medea, in dieser Interpretation, ist eine heilende Präsenz – eine Figur, die das Potenzial der Natur kennt und es nutzt, um zu heilen und zu bewahren. Die Komposition zeigt sie nicht als Bedrohung, sondern als eine Quelle von Trost, Weisheit und spiritueller Kraft, eine Frau, die ihre Umgebung durch die stille Macht ihres Wissens und ihrer Fürsorge verwandelt.
Künstlerinstatement:
Die Geschichte von Medea, die wie alle Mythen mit Jason und den Argonauten in Verbindung steht, hat viele Versionen, die ursprünglich von reisenden Sängern – den Aedes – verbreitet wurden.
Meine Inspirationsquelle ist die historische Zeit
Als man begann, Mythen in literarischen Werken niederzuschreiben, war die Version von Euripides in dieser Zeit die am weitesten verbreitete.
Er hat in seiner berühmten Tragödie seine Handlung drastisch verändert, in der Medea als sinnliche Hexe dargestellt wird. Die Größe des Werkes machte Medea zu einer der beliebtesten Figuren, was mich sehr beeindruckte.
Auch in den kolchischen Kunstwerken, wie auch in anderen frühgriechischen Darstellungen des Mythos der Argonauten, wird Medea als Heilerin dargestellt und mit den Eigenschaften sinnlich geschmückt, die sich in ihrem Namen erklären lassen,
wenn wir sie mit dem griechischen Verb „ MEDOMAI“ – „Gedanke“, „Sorge“.
Auch in der seltenen Szene auf der Tonamphore von Motkhedi aus dem 3. Jahrhundert v. Chr., in der Medea mit einem für eine Hexe typischen langen Kopftuch eine dreiköpfige Schlange verzaubert.
Das oben Gesagte basiert auch auf dem bekannten Olpe Cerveteri von Bucero aus dem Jahr 630 v. Chr., auf dem das Bild von Medea durch die Inschrift „Metaia“ bestätigt wird.
Er wird erneut als Göttin dargestellt, die das bekannte Wunder vollbringt, einen jungen Mann, wahrscheinlich Jason, in einem dreibeinigen Kessel zu verjüngen.
Wo deutlich zu sehen ist, dass die weise Kolchi-Frau Medea das geheime Wissen besitzt, Menschen zu verjüngen und zu heilen.
In griechischen Mythen und Legenden sowie in meinen Arbeiten wird Medea als Frau assoziiert und dargestellt, die wie die „Medizin herstellenden“ Griechen über die Kunst des Heilens und ein vielfältiges Wissen verfügt.
Ich freue mich, ein vom Mythos Medea inspiriertes Werk mit lebendigen Farben und einer dynamischen Komposition präsentieren zu können, das ihre emotionale Tiefe und Kraft anschaulich widerspiegelt und ihre Verbindung zu den Heilkünsten der Zeit zeigt.
Die Geschichte von Medea, die wie alle Mythen mit Jason und den Argonauten in Verbindung steht, hat viele Versionen, die ursprünglich von reisenden Sängern – den Aedes – verbreitet wurden.
Meine Inspirationsquelle ist die historische Periode, in der die schriftliche Fixierung von Mythen in einem literarischen Werk begann und in der die Version des Euripides am weitesten verbreitet war, der in seiner berühmten Tragödie seine Version dramatisch veränderte.
GE
მოხარული ვარ წარმოგიდგინოთ მედეას მითით შთაგონებული ნამუშევარი ცოცხალი ფერებით და დინამიური კომპოზიციით რომელიც ნათლად ასახავს მის ემოციურ სიღრმეს და ძალას, სადაც ჩანს მისი კავშირი იმ დროის სამკურნალო ხელოვნებასთან. მედეას ისტორიას,რომელიც იასონსა და არგონავტებთან არის დაკავშირებული,ყველა მითის მსგავსად მასაც მრავალი ვერსია აქვს რომრლსაც თავდაპირველად მოგზაური მომღერლები -აედები ავრცელებდნენ. ჩემს ინსპირაციის წყაროს წარმოადგენს ისტორიული პერიოდი როცა დაიწყო ლიტერატურულ ნაწარმოებში მითების წერილობითი ფიქსაცია, ამ პერიოდში ყველაზე ფართოდ გავრცელდა ევრიპიდეს ვერსია, რომრლმაც თავის ცნობილ ტრაგედიაში მკვეთრად შეცვალა მისი
რომრლმაც თავის ცნობილ ტრაგედიაში მკვეთრად შეცვალა მისი სიუჟეტი, სადაც მედეა წარმოდგენილია როგორც გრძნეული ჯადოქარი ,ნაწარმოების სიდიადემ მედეა ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ პერსონად აქცია,რამაც ჩემზე დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა.
ასევე კოლხურ ხელოვნების ნიმუშებში,როგორც არგონავტების მითის სხვა ადრეული ბერძნულ გამოსახულებებში,მედეა წარმოდგენილია მკურნალი და გრძნეული-შემკული იმ თვისებებით,რომელთა ახსნაც შეიძლება მის სახელშიც ვეძებოთ, თუ მას ბერძნულ ზმნას “MEDOMAI”-“ფიქრი”, “ზრუნვა”-ს დავუკავშირებთ.
ასევე ძვ.წ.vll საუკუნის მესამე მოთხედის თიხის ამფორაზე გამოსახულ იშვიათ სცენაში ,სადაც ჯადოქრისთვის დამახასიათებელი გრძელთავსაბურავიანი მედეა სამთავიან გველს აჯადოებს.
ზემოთ ნახსენებს საფუძვლად უდევს ასევე ძვ.წ 630 წლით დათარიღებული ცნობილი ბუკეროს ოლპე ჩერვეტერიდან, რომელზეც მედეას გამოსახულება დადასტურებულია წარწერით “Metaia” იგი კვლავ გრძნეულის სახელითაა წარმოდგენილი, სამფეხა ქვაბში მოთავსებული ჭაბუკის, სავარაუდოდ იასონის გაახალგაზრდავების კარგად ცნობილი სასწაულის მოხდენისას. სადაც ნათლად ჩანს რომ ბრძენი კოლხი ქალი მედეა ფლობს ადამიანების გაახალგაზრდავების და განკურნების საიდუმლო ცოდნას.
ბერძნულ მითებსა ,თქმულებებში და ასევე ჩემს ნამუშევარში მედეა ასოცირდება და წარმოდგენილია როგორც ქალი ,რომელიც მრავალმხრივ ცოდნასთან ერთად, “წამლების დამამზადებელი”ბერძნების მსგავსად, ფლობს სამკურნალო ხელოვნებას .
ცოცხალი ფერები და დინამიური ფორმები ნამუშევარში ასახავს მედეას მძაფრ ემოციებს და მღელვარე არჩევანს, რომელიც მარადიული და ღრმად აქტუალურია დღესაც.